Apo Napro

O tymjak długo można stosować Apo Naprooraz jakie dawkowanie będzie optymalne decyduje lekarz prowadzący w oparciu o indywidualną sytuację pacjenta oraz przyczynę rozpoczęcia terapii. Producent leku zaznacza, że preparat powinien być stosowany w najmniejszych skutecznych dawkach, w najkrótszym możliwym czasie.


[Choroby reumatyczne]


U pacjentów dorosłych, u których konieczne jest leczenie chorób reumatycznych, lek stosowany jest zazwyczaj w dawce 500 mg na dobę, w dawce pojedynczej lub w dawkach podzielonych co 12 godzin.U osób, u których obserwowane jest nasilenie objawów bólowych w ciągu nocy, lub sztywność poranna w obrębie stawów zaleca się najczęściej zastosowanie tzw. dawki nasycającej o wysokości 750 mg. Tak wysoka dawka leku dedykowana jest osobom, które przyjmowały już leki przeciwreumatyczne w dużej dawce.Ponadto, lek w dużej dawce zalecany jest pacjentom ze zdiagnozowaną chorobą zwyrodnieniową stawów, szczególnie, gdy towarzyszą jej bardzo intensywne dolegliwości bólowe.


[Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i bolesne miesiączkowanie]


U dorosłych, u których występują zaburzenia mięśniowo-szkieletowe o ostrym przebiegu, najczęściej terapię rozpoczyna się od wyższej dawki, wynoszącej 500 mg (jako dawka jednorazowa), a następnie jest ona zmniejszana do 250 mg, przyjmowanych co 6-8 godzin, w zależności od nasilenia objawów u pacjenta.Analogicznie dawkowanie dobiera się u kobiet, które zmagają się z bardzo bolesnym miesiączkowaniem.


[Dna moczanowa]


Leczenie dny moczanowej polega na przyjęciu pierwszej dawki wyższej (750 mg), a następnie jej zmniejszenie do 250 mg, która przyjmowana jest co 6-8 godzin, aż do czasu ustąpienia objawów.


[Gorączka różnego pochodzenia]


Wśród zastosowań leku Apo Napro wskazuje się także gorączkę różnego pochodzenia, dlatego przez niektórych jest on postrzegany jako Apo Napro na przeziębienie.Zalecana dawka leku to 250 mg, którą należy przyjmować co 8 godzin. Przy wystąpieniu gorączki, leku nie należy przyjmować dłużej niż co 3-5 dni.


[Stosowanie u dzieci]


W przypadku dzieci przyjmowanie leku zostało mocno ograniczone. Dopuszcza się włączenie terapii wyłącznie u pacjentów, którzy ukończyli 5 rok życia tylko w sytuacji, gdy dziecko choruje na reumatoidalne młodzieńcze zapalenie stawów. Wówczas przyjmuje się, że dopuszczalna dawka to 10 mg na każdy kilogram masy ciała na dobę. Dawka ta powinna zostać podzielona i podana dziecku w dwóch porcjach, w 12-godzinnych odstępach. Lek powinien być przyjmowany zawsze w czasie posiłku lub bezpośrednio po nim.


[Przyjęcie większej ilości leku od zalecanej]


W sytuacjach, w których doszło do przyjęcia zbyt dużej dawki leku, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem bądź farmaceutą. Najlepiej zabrać ze sobą opakowanie leku bądź ulotkę, co ułatwi wskazanie postępowania.Wśród najczęściej wskazywanych objawów, które mogą świadczyć o tym, że pacjent przyjął zbyt dużą dawkę leku wymienić można dolegliwości ze strony układu pokarmowego, jak nudności, wymioty czy bóle żołądka, biegunka. Ponadto, pacjenci skarżyli się także na zawroty głowy, senność, uczucie dezorientacji. Pojawiały się także zaburzenia polegające na obecności krwawień z układu pokarmowego, drgawki, zakwaszenie krwi. W badaniach laboratoryjnych zdarzały się przypadki znacznego podwyższenia stężenia sodu we krwi.Należy pamiętać, że przyjmowanie naproksenu może mieć wpływ na obniżenie agregacji płytek krwi, jednocześnie zwiększając istotnie czas krzepnięcia. Jest to fakt istotny, o którym należy pamiętać podczas analizy wyników badań. Ponadto, lek może wpływać również na inne badania, w tym oceniające czynność wątroby oraz nadnerczy.

Lek Apo Napro, jak wiele preparatów, może wywołać wystąpienie działań niepożądanych. Jeżeli pacjent podczas terapii zaobserwuje u siebie niepokojące objawy, powinien natychmiast zasięgnąć opinii lekarza, który zdecyduje o dalszym postępowaniu.

Wśród najczęściej obserwowanych działań niepożądanych obserwowano:

dolegliwości dotyczące układu trawiennego. Pod wpływem działania niesteroidowych leków przeciwzapalnych obserwowano występowanie wrzodów, a także perforacje oraz krwawienia pochodzące z żołądka i dwunastnicy. Ryzyko ich wystąpienia wzrasta wraz z wiekiem, a u starszych pacjentów stwierdzano także zwiększoną liczbę przypadków śmiertelnych. Skutki uboczne nie zawsze są tak intensywne i poważne, gdyż mogą przybierać formę także wymiotów, nudności oraz biegunki lub zaparć, stolca smołowatego, jak również bólów brzucha.U niektórych pacjentów zaobserwowano występowanie wrzodziejącego zapalenia jamy ustnej.Naproksen wywołać może także nasilenie występującego zapalenia okrężnicy oraz choroby Crohna.Zaostrzenie stanu pacjentów występowało również u osób zmagających się z zapaleniem błony śluzowej żołądka oraz trzustki.Należy zachować szczególną ostrożność w przypadkach nadwrażliwości, gdyż zdarzały się przypadki, w których dochodziło do występowania niespecyficznych reakcji alergicznych, w tym także ciężkich reakcji anafilaktycznych.Występowanie niepokojących objawów ze strony układu oddechowego również wymaga natychmiastowej konsultacji lekarskiej, gdyż ich pojawienie się może zagrażać zdrowiu i życiu. Wśród wyjątkowo niebezpiecznych wymienić można nadczynność ze strony układu oddechowego, nasilenie objawów astmy, duszność (także wywołaną skurczem oskrzeli).Objawy alergiczne dotyczyć mogą nie tylko układu oddechowego, ponieważ nadwrażliwość na składniki preparatu może odpowiadać za pojawienie się objawów w obrębie skóry pacjenta, jak wysypka, pokrzywka, świąd, plamica, dermatoza (złuszczająca i pęcherzowa), pokrzywka, łysienie, a także obrzęk naczynioruchowy. Zdarzały się przypadki, że u pacjentów dochodziło do wystąpienia toksycznego, martwiczego oddzielania naskórka, a nawet rumienia wielopostaciowego.Niesteroidowe leki przeciwzapalne, w których składzie znajduje się naproxen wywoływać mogę również działania niepożądane w zakresie układu krążenia. Opisywano przypadki występowania zakrzepicy tętnic, na skutek czego dochodzić może nawet do zawału serca lub udaru. Ryzyko ich wystąpienia wzrasta wraz z wysokością dawki, a także okresem, w jakim lek jest przyjmowany. Im dłuższy czas terapii, tym zagrożenie wzrasta. Wśród innych występujących objawów wskazać można także nadciśnienie tętnicze oraz niewydolność serca.Niepożądane skutki uboczne dotyczyć mogą również nerek, w związku z którymi obserwowano m. in. zapalenie kłębuszków nerkowych czy śródmiąższowe zapalenie nerek, niewydolność nerek. Niepokój i uwagę powinien zwrócić także krwiomocz.Zażywanie Apo-Napo doprowadzić może do nieprawidłowego funkcjonowania wątroby, w tym także wywoływać jej stan zapalny oraz żółtaczkę.Odnotowano także przypadki wystąpienia aseptycznego zapalenia opon mózgowych, przy czym w grupie osób najbardziej narażonych wskazać można pacjentów z zaburzeniami w ramach układu immunologicznego. Ryzyko zwiększa się u osób chorujących na liszaj rumieniowaty układowy lub inne choroby tkanki łącznej. Zapalenie opon mózgowych objawia się wówczas najczęściej kręczem karku, nudnościami, bólami głowy, wymiotami, a także dezorientacją.Wśród skutków ubocznych pojawiały się także zgłoszenia przypadków depresji, omamów, splątania, a także zaburzenia słuchu czy szumy uszne.Pacjenci zgłaszali również problemy z bezsennością lub wręcz przeciwnie, wzmożoną senność oraz uczucie zmęczenia.Pojawić się mogą także zaburzenia koncentracji czy ogólne złe samopoczucie.Objawy niepożądane obserwowane są także w zakresie badań klinicznych. Głównie jako neutropenia, trombocytopenia, granulocytopenia, a w szczególności agranulocytoza. W obrazie badań krwi wskazywano również występowanie niedokrwistości hemolitycznej oraz plastycznej.

Stosowanie Apo Napro nie jest zalecane u osób z ciężką niewydolnością serca, a także wątroby oraz nerek.U pacjentów chorujących na astmę oskrzelową, u których niezbędne jest włączenie terapii, należy zachować szczególną ostrożność, bardzo dokładnie obserwując reakcję pacjenta. Zdarza się, że substancja czynna zawarta w leku może doprowadzić do skurczu oskrzeli, wywołując duszności.Dokładnej obserwacji powinni zostać poddani pacjenci z zaburzeniami żołądka oraz jelit, ponieważ pod wpływem naproksenu niektóre dolegliwości mogą ulec zaostrzeniu, powodując nawrót choroby.Wywiad chorobowy powinien uwzględniać także zebranie informacji odnośnie problemów z nadciśnieniem tętniczym oraz zastoinową niewydolnością serca.Duże znaczenie dla lekarza podejmującego decyzję o rozpoczęciu leczenia mają także informacje stwierdzające czy u pacjenta dochodziło do problemów polegających na zatrzymaniu płynów w organizmie, objawiających się m. in. obrzękami, a także z problemami związanymi z zaburzeniami pracy nerek czy krzepnięcia krwi, w szczególności związanymi z faktem, że pacjent przyjmuje równolegle preparaty, które wpływają na homeostazę krwi.Stosowanie leku Apo-Napro u osób starszych zawsze powinno wiązać się z zachowaniem szczególnej ostrożności, gdyż jest to grupa wiekowa, która w sposób szczególny narażona jest na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, głównie związanych z krwawieniami i owrzodzeniami.Wśród osób starszych wystąpienie tychże problemów może wiązać się nawet ze zgonem pacjenta.W sposób szczególny należy traktować również pacjentów, u których dochodzi do zwiększenia przepływu nerkowego. W grupie tej wskazuje się m. in. pacjentów, u których zaobserwowano zwiększoną utratę płynu pozakomórkowego, marskość wątroby, zastoinową niewydolność serca, problem z nerkami, a także u osób, które stosują dietę polegającą na ograniczeniu sodu w pokarmach czy stosujących leki moczopędne. Wówczas należy zwiększyć czujność i zachować szczególną ostrożność, polegającą także na monitorowaniu stanu pacjenta wykonując badania laboratoryjne. Ich celem jest kontrola czynności nerek. Badania powinny zostać wykonane przed rozpoczęciem przyjmowania leku, a następnie w trakcie terapii, co pozwala na monitorowanie stanu pacjenta.W niektórych przypadkach może okazać się konieczne obniżenie dawki leku, dzięki czemu w organizmie pacjenta obniżone zostanie kumulowanie metabolitów naproksenu. Zaznacza się, że w przypadku pacjentów ze stwierdzonymi problemami dotyczącymi układu krążenia, jak nadciśnienie tętnicze oraz innymi, lekarz powinien przede wszystkim rozważyć korzyści oraz ryzyko wynikające z rozpoczęcia terapii. Wystąpienie krwawień z przewodu pokarmowego każdorazowo jest sygnałem do przerwania terapii. Podobnie w przypadku stwierdzenia nadwrażliwości na lek, objawiająca się wszelką wysypką lub zmianami, występującymi w obrębie błony śluzowej w jamie ustnej. Lek może wchodzić w interakcję z innymi preparatami, dlatego w obowiązku pacjenta jest wskazanie lekarzowi wszystkich przyjmowanych leków, także tych, które dostępne są bez recepty.Szczególną grupą substancji, które wymagają zachowania szczególnej ostrożności, to tzw. kortykosteroidy. Co istotne, jeżeli zachodzi konieczność ich odstawienia, trzeba zmniejszać dawkowanie leku w sposób ustalony przez lekarza, który podejmie decyzję także w zakresie niezbędnego monitorowania stanu pacjenta. W ten sposób możliwe jest zminimalizowanie wystąpienia ewentualnych działań niepożądanych, jak np. niewydolność nadnerczy czy zaostrzenie objawów procesu zapalnego w obrębie stawów. U pacjentów należy w sposób szczególny obserwować czy nie występują problemy w obrębie wzroku, a jeśli zaobserwowano problemy z ostrością widzenia, niezbędna może okazać się konsultacja okulistyczna. Podczas wizyty specjalista dokona oceny w kierunku potencjalnego uszkodzenia nerwu wzrokowego.